20150130_Hot_Club_dEurope_0020Voor minstens één avond was Jazzpodium de Tor de hottest jazzclub van Europa met het binnenhalen van het trio Hot Club d’Europe. Hoe compact kan een ensemble zijn en toch zoveel kracht uitstralen? Slechts twee gitaristen en een bassist leverden het levende bewijs. Het repertoire leende zich er dan ook voor: stijlzuivere gipsy jazz, ook wel eens ‘manouche’ genoemd, puur akoestisch en slechts versterkt door microfoons die vóór de instrumenten waren geplaatst. Of deze wijze van versterking debet was aan het geluid, blijft een vraag, feit was wel dat de contrabas iets minder ‘vet’ klonk dan ik doorgaans ben gewend bij deze muziek. Een ander minpuntje zou ik niet kunnen noemen, aangezien de avond louter bestond uit muzikale hoogtepunten. Een slagwerker is in dit genre overigens volkomen overbodig: de muziek swingt vanzelf.

Zowel Paulus Schäfer als Olli Soikkeli wedijverden om beurten naar het predicaat van de meest virtuoze en vindingrijke gitarist van het melkwegstelsel (‘Europa’ is een understatement). Ik benijd niet de persoon die deze soli zou moeten uitschrijven, want menigeen weet hoe een kwart-, achtste-, zestiende- en zelfs tweëndertigste noot er uit ziet, maar hier werd regelmatig in 64en, 128en, misschien wel 256en gespeeld. Eén troost: deze muziek wordt in de regel niet genoteerd. Het verhaal ging zelfs dat de Fin Olli Soikkeli (23!) zich de muziek had aangeleerd door te luisteren naar de opnamen van de Rosenbergs.

Er viel te genieten van veel Django Reinhardt- repertoire, maar ook enkele bossa nova’s (waaronder een Finse) passeerden de revue en zelfs een tweetal jazzwaltzes werden over het publiek uitgestrooid. Stuk voor stuk nummers die je alleen maar met een brede glimlach kunt beluisteren, met in het achterhoofd de verbazing hoe de instrumentalisten het voor elkaar krijgen om er zo ontspannen bij te zitten bij zoveel virtuositeit.

Na de toegift Nuages/ Minor Swing vroeg bestuursvoorzitter Willem Habers nog even de aandacht voor de rampzalige plannen om de jazzopleiding van het ArtEZ Conservatorium uit Enschede weg te jagen. Moge de pijlen met dezelfde snelheid als de gitaarsnaren hier getokkeld werden spoedig op de directie van ArtEZ gericht worden teneinde dit onzalige besluit terug te draaien.