De kop boven deze recensie dekte geheel de lading. De zaal was weliswaar niet geheel gevuld, maar de gemiddelde leeftijd was beduidend lager dan op een doorsnee Tor-avond. Dit is hoopgevend voor de toekomst: in plaats van te vergrijzen hoort jazz ook een jonger publiek aan te spreken. Er werden stukken gespeeld van al twee eerder uitgebrachte albums: Wayfarer (2022), niet te verwarren met het gelijknamige album van Jan Gabarek uit 1983, en het recentere Seafarer (begin 2025). Als een soort suite klonken de twee aaneengesmede openingsnummers Seafarer part 1 en Seafarer part 2, vaak dromerig van sfeer. Jammer dat het gezang (geneurie?) van de pianist Aseo Friesacher amper te horen was. Opvallend mooi vond ik (lees verder:)
