Niets ten nadele van het wél aanwezige publiek, sterker nog: alle lof voor het amper twee dozijn bezoekers dat toch de bittere kou had weten te trotseren, maar waar waren al die andere jazzliefhebbers?
Aan de warmbloedigheid van de muziek lag het niet, want het New Conrad Miller Trio heeft een voorliefde voor Caraïbische en zelfs nog zuidelijker ritmes en zo kwam menige Samba en zwoele Bossa nova voorbij, naast de intieme ballades. Alle composities waren van de hand van Coen Molenaar en David de Marez Oyens en op één na terug te vinden op de nieuwste cd, Sounding silence. Alleen The night before werd niet gespeeld en een toegift zat er ditmaal ook niet in.
De werken waren zeer afwisselend van sfeer, maar constant van kwaliteit. Aan kwaliteit ontbrak het zeker ook niet bij de drie muzikanten: een pianist die zich met Oscar Peterson in zijn beste dagen kon meten, de zeer vaardige contrabassist David de Marez Oyens, die alweer ruim negen jaren geleden voor het laatst op dit podium speelde (met dank aan de Tor-databank) en de meer-dan-drummer (de kwalificatie percussionist komt eerder in aanmerking) Enrique Firpi. Een tikje jammer dat hij de rimshots in Bossa del calvito iets te braaf op de één en de drie terecht liet komen, terwijl juist de verspringende accenten deze muzieksoort zo aantrekkelijk maken. Maar overig was hij een tovenaar op zijn instrument en tilde de totaalklank regelmatig naar een hoger plan.
Kwantiteit en kwaliteit stonden op deze avond onmiskenbaar in schril contrast met elkaar, dus hopelijk krijgt dit trio geen verkeerde indruk van dit Jazzpodium en zal dit verfijnd spelende drietal een volgende keer verdiend optreden voor een veel beter gevulde zaal.