20150313_Pacific_Jazz_Octet_0022M“Aan uw applaus te horen vindt u het net zo leuk als wij”, liet saxofonist Peter Peuker zich tijdens een van zijn vele zeer informatieve aankondigingen ontvallen. De geboortige Nordhorner (nu woonachtig in Amersfoort) sloeg de spijker op z’n kop, want zo relaxed als de meest virtuoze solo overkwam, zo was het sfeertje op deze vrijdagavond. De titel van het openingsstuk had zelfs het motto van dit concert kunnen zijn: Cheerful Little Earful. Smaakvolle arrangementen van korte maar krachtige juweeltjes maakten het mogelijk dat er bijna twintig stukken klonken in iets meer dan twee uur tijd. Tussen het al eerder genoemde werk van Harry Warren (hofleverancier bij dit concert: maar liefst acht gespeelde stukken waren van zijn naam) en de toegift Jazz Goes To Siwash, van Bill Holman, was het onafgebroken genieten van een prachtige en hechte sound die werd bereikt door het mengen van twee saxen, trompet en trombone.

Voeg daarbij een ijzersterke ritmesectie en het hoeft geen betoog dat de muziek bijna constant swingde als de spreekwoordelijke trein. Geheel in de stijl van de West-Coast-Jazz pasten de composities van Jasper Lekkerkerk (gearrangeerd door Thomas Welvaadt) Woman with Bird, maar ook Cool Fire van Vincent Veneman en zelfs Twee lijken op één dag is teveel van Rogier van Otterloo: een heuse jazz-waltz.

Het Pacific Jazz Octet is een zeer waardige pleitbezorger voor West-Coast-Jazz, muziek die verdient om veel vaker tot klinken te komen.