Drie van oorsprong Duitse muzikanten (“het lijkt wel op een kleine invasie”) betraden vrijdagavond de bühne. Twee leden van dit trio zagen we eerder dit jaar nog bij het afscheidsconcert van Adrienne West: contrabassist en muzikaal leider Uli Wentzlaff-Eggebert en slagwerker Yonga Sun. Het trio werd gecompleteerd met pianist Oliver Maas, die ook nog eens verantwoordelijk was voor het grootste deel van de uitgevoerde composities, die vaak aantrekkelijk dromerig van karakter waren. We hebben wel eens een dansende bassist gezien en ook menig slagwerker kan niet echt stilzitten, maar deze toetsengigant stond regelmatig te springen en te dansen achter zijn vleugel. Naast vaststaande composities werd er ook vrij geïmproviseerd (zoals ook tijdens de toegift).
Het geluid van de contrabas viel te omschrijven als zeer aangenaam zoemend, bespeeld door routinier Uli Wentzlaff-Eggebert. Hij gaat al aardig Ruud Ouwehand achterna, waar betreft het spelen in de meest uiteenlopende formaties. Ook deze man had enkele composities ingebracht op deze avond.
Yonga Sun kon zich vereerd voelen met een compositie die aan hem was opgedragen (Mister Sun), die op deze avond als wereldpremière aan het Tor-publiek werd voorgeschoteld. Hij had, naast zijn drumstel, weer eens een compleet arsenaal aan percussie-instrumenten meegenomen en leefde zich daar op gepaste wijze op uit.
Met gespeelde tegenzin stemde hij uiteindelijk toch in met een toegift, waarbij hij nog even bijkans alles mogelijke uit zijn percussiekast “toverde”.