Zoveel bigbands met het allure van Dual City Concert Band zijn er niet in deze regio: ja, misschien nog Millenium Jazz Orchestra, met een aardige overlapping qua bezetting. Dan zou je toch minstens verwachten dat je om tien over negen geen zitplek meer kunt vinden binnen de muren van Jazzpodium de Tor. Niet was helaas minder waar: bijgevoegde foto laat (te) veel lege stoelen zien.
Was het misschien vanwege de teleurstelling dat Allard Buwalda verstek liet gaan? Op de prestaties van zijn “vervanger” Leo Janssen viel echter niets af te dingen. Wat kon die man spelen! Of het nu ging om een zwoel late-midnight combostuk als Darn that dream of Recordame van Joe Henderson, waarbij Janssen lekker uit zijn dak ging. Wat te denken van de hartverscheurende solo (positief bedoeld!) in Metheny’s Are you going with me?
DCCB, al enige tijd prima geleid door dirigent en arrangeur Bert Pfeiffer, zou DCCB niet zijn zonder puike soli uit alle geledingen: scherp koper, trombones, hout en de ritmesectie. Er kwam zelfs nog even een EWI aan te pas ( een elektronisch blaasinstrument). De meest verrassende compositie kwam overigens van een trompettiste uit het al eerder vermelde Millenium Jazz Orchestra: Suzan Veneman. Haar profetisch klinkende The start of Something Good verdient het om vaker op lessenaars te staan. Opvallend was de ruime plek die de tutti-saxofoonsectie gegund werd. De opbouw van dit stuk kan overigens verre van alledaags genoemd worden.
Natuurlijk mocht de gedoodverfde toegift Foot niet ontbreken, als ware het een hommage aan wijlen oud-dirigent Rini Swinkels.