De laatste keer dat Sanna van Vliet Jazzpodium de Tor aandeed, was alweer ruim een decennium geleden: eind november 2007 speelde ze met dezelfde contrabassist als op deze avond, de levende legende Marius Beets. Deze man ontbrak enkele weken geleden nog tijdens het concert van Rein de Graaff, maar nu was hij er toch echt, en hóe! Deze veelzijdige man (hij runt en passant ook nog een geluidsstudio en een muziekhandel) was verantwoordelijk voor menig uitgevoerd arrangement. Tezamen met zijn ritmesectie-partner, drummer Marcel Serierse, vormde hij een prachtige twee-eenheid, die voor de stuwende kracht zorgde in dit kwartet.
Voor de melodie zorgde gitarist Ed Verhoeff en hij deed dit op bijzonder overtuigende en uiterst avontuurlijke wijze.
En dan natuurlijk de naamgeefster van het kwartet: Sanna van Vliet zélf. Adjectieven schieten mij te kort bij het omschrijven van haar stem: uiterst prettig van timbre, goed verstaanbaar, een prima dictie, mooie onderhoudende scats en een perfecte timing. En daaraan koppelt ze ook nog eens begenadigd pianospel. Met de ogen dicht was het alsof ik Tania Maria hoorde in de Braziliaanse versie van Stevie Wonders’  If it’s magic (Se e magia), “gewoon” in het Portugees gezongen.
Niet alle groovy arrangementen kwamen overeen met mijn smaak, zoals All the things you are , maar als Beatles fan kon ik daarentegen wel genieten van de funky Eleanor Rigby. Sanna had ook nog een “eigen” compositie “van mijn hand” (tikje dubbelop!) meegenomen en die klonk nu al als een standard: Your music makes me dance.
Laat het Tor publiek niet nog eens tien jaar wachten op dit all-star kwartet, is mijn vurige wens.