Young VIPs tour 2016 op 22 april 2016 in de Tor.
Even ter inleiding: sinds 1997 kiezen programmeurs van de beste jazzclubs van ons land elk jaar de meest veelbelovende talenten uit, die ook hun eigen muziek componeren. Deze talenten mogen op tournee als Young VIPs.

(VinnieVibes o.l.v. Vincent Houdijk)

(VinnieVibes o.l.v. Vincent Houdijk)

Voor de tournee van 2016 kozen zij voor vibrafonist Vincent Houdijk en pianist Rogier Telderman. Aldus www.youngvips.nl.
We gaan er maar eens voor zitten.

(Trio van Rogier Telderman)

(Trio van Rogier Telderman)

Dat het Tor-publiek niet alleen voor mainstream gaat, bleek vorige week maar weer eens met het Tingvall Trio. Met de benen buiten hingen ze. Afgelopen vrijdag konden er binnen dan weer heel wat benen bij. Misschien had dat wat te maken met het affiche: young vips geeft misschien iets te veel het idee van stagiaires die het ook een keer op een echt podium mogen proberen. Mis, het was een avond met louter bedreven muzikanten die met passie aan de slag waren in een eigentijds jazzidioom. Een tweeluik. Voor de pauze een p/b/d trio met Rogier van Telderman, erna een kwintet genaamd VinnieVibes onder leiding van Vincent Houdijk.

Pianist Rogier Telderman nam in 2014 een cd op, getiteld ‘Contours’. Met toen op bas Guus Bakker en Tuur Moens op drums.

(v.l.n.r. Tiir Boers, Guus Bakker en Rogier Telderman)

(v.l.n.r. Tuur Boers, Guus Bakker en Rogier Telderman)

Dit clubje was er vanavond ook. Hoorbaar vertrouwd met elkaar. Passages vielen vaak wonderschoon op hun plaats om vervolgens gedrieën ieder weer op avontuur te gaan. Een eigentijdse romantische jazz. Nooit steady tampetam,tampetam swing, veel achtsten-werk, soms onnavolgbaar in wat voor maatsoort dan ook en wellicht ook ieder voor zich op pad. Maar op de een of andere manier paste het steeds goed in elkaar. Het vroeg wat, van deze luisteraar althans, om het allemaal een beetje te kunnen volgen. Maar dat was geen vervelende bezigheid. Evenals de zoektocht naar harmonische structuren. Nee, geen vertrouwde akkoordenschema’s, maar elementen die naar bevind van zaken aan elkaar werden gepast. Zo ook de toonsoort waarmee werd ingezet, haalde lang niet altijd de laatste maat. Dromerig soms, niet in de laatste plaats door het spel van Telderman. Geen optreden hadden ze tijdens deze tournee de zelfde set list gespeeld en elk nummer op zich was elke keer weer een volledig nieuwe uitdaging. Kijk, dat is jazz in optima forma: improvisatie, elkaar uitdagen en vinden. En dat lukte deze avond op overtuigende wijze. Kortom, een avontuurlijk gedoetje dat in zijn totaliteit zeer aangenaam aandeed.

Na de pauze een vijfmansband onder de naam VinnieVibes op het podium. Aanvoerder Vincent Houdijk op vibrafoon, Bart Wirtz (sopraan- en altsax), Gersom Raams (gitaar), Sven Happel op bas en Jamie Peet op slagwerk.

(v.l.n.r. Jamie Peet, Vincent Houdijk, Bart Wirtz, Gersom Raams en Sven Happel)

(v.l.n.r. Jamie Peet, Vincent Houdijk, Bart Wirtz, Gersom Raams en Sven Happel)

Het avontuur van voor de pauze gaat onverminderd voort. Wederom alleen eigen composities en zeer sterk elkaar inspirerende musici. Alleen dat al maakt dit soort optredens tot kleine feestjes. Wie ziende de vibrafoon in de opstelling, kwam voor het opzwepende swingwerk van Lionel Hampton of de keurig melodische vakman Milt Jackson was wel op het verkeerde feestje. Houdijk, met een machtige techniek, zoekt de vrije ruimte in notenkeus, tempi, klankkleuren (voor zo ver mogelijk op die metalen stroken). Geen saai moment. De andere muzikanten zijn geen onbekenden op dit podium en die steeds staan voor interessante bijdragen. Al had ik deze avond wel wat meer van gitarist Raams gehoopt te horen. Volgende keer dan maar.

Waar je – in beide groepen trouwens – niet omheen kon, waren de drummers. Buitengewoon stuwend en onderhoudend. Ik citeer de Slagwerkkrant (mei 2012) over Peet: een groot borrelend vat met vrolijke uithalen, onverwachte wendingen, vreemde verschuivingen en razendsnelle reacties op alles wat hij hoort en ziet. En zo is het gelukkig nog steeds. Grote rollen voor de drummers in beider bandjes.

Alles bijeen, een spannende luisteravond, die meer publiek verdiend had. We zien ze graag nog eens terug. Onder een affiche dat meer recht doet aan hun interessante en oorspronkelijke muziekbedoelingen. Ongetwijfeld zouden dat weer geheel andere concerten zijn, zelfs al spelen ze krek de zelfde nummers. Geïmproviseerde muziek in de ware zin, en zeer luisterwaardig!